John Seijsener

John (51) komt oorspronkelijk uit de Bollenstreek. Nadat hij op zijn 17de jaar het scholierenleven achter zich had gelaten, is hij dienstplichtig commando geweest en heeft hij zich ontwikkeld tot een veelzijdig praktisch ingesteld mens. Zo heeft hij o.m. gewerkt in de bloemenexport, in een drukkerij, als heftruckchauffeur, en als chauffeur bij o.a. Bristol. Ondanks het feit dat hij liever werkte dan dat hij naar school ging, heeft hij diverse diploma's gehaald in boekhouden, transport, taxibedrijf, etc.

Op een gegeven moment zag hij kans om, samen met zijn toenmalige levenspartner, een bedrijf in marktkramen over te nemen. Nadat de samenwerking met haar gestopt was, heeft hij een doorstart gemaakt, waarbij hij de gewone dag- en weekmarkten aan de concurrenten overliet en zich ging toeleggen op braderieën, evenementen en feesten.

Ook kunnen er, in samenwerking met zijn vriendin die grafisch ontwerper is, zelfs flyers, posters, vlaggen en spandoeken e.d. geleverd worden.

Er staan twee grote jeeps en zo'n vijftien aanhangwagens klaar om alles te vervoeren.

De vrije uren zijn in zijn branche beperkt en vallen vaak buiten de weekenden en feestdagen. Toch ziet John wel kans om er nog wat liefhebberijen op na te houden. Hij tennist graag en doet aan kickboksen om zijn buikspieren sterk te houden, waardoor hij zijn rug wat kan sparen.

Zijn grote passie is echter drummen. Hij heeft thuis twee drumstellen staan. Hij houdt vooral van rockmuziek en gaat graag naar concerten.

 

Ook voor het komende zomerfeest hebben wij weer alle vertrouwen in zijn diensten.

Jos Tipker

Omdat Jos in het Groningen woont, vindt ons onderhoud via de telefoon plaats. Hij is in Vlagtwedde geboren en zijn huidige woning staat op ongeveer een kilometer van het ouderlijk huis.

Nadat hij de vaardigheden uit dit boekje onder de knie had gekregen en duidelijk talent bleek te hebben, heeft Jos besloten zich hier verder op toe te leggen. Ook is hij er andere acts bij gaan leren.

 

Marcel Ruyken (JOMA)

Marcel (31) ontvangt ons op de avond voor de Europacup finale (Ajax, weet u nog wel?) in zijn kantoor dat zich boven een ruime loods bevindt waarin we een van de vrachtwagens en een indrukwekkende hoeveelheid spullen zien staan. “Het ziet er nu een beetje rommelig uit”, zegt hij zelf, “want op de maandag en dinsdag komen er veel spullen terug, en die moeten wij nu weer allemaal gaan ordenen.” Voor ons leken lijkt die rommeligheid erg mee te vallen.

Sven Tertainment (kindertheater)

Met muzikale optredens is het ook allemaal begonnen. Hij maakte als singer-songwriter een tour langs campings en “deed er dan ook iets voor kinderen bij”. Met dit laatste kreeg hij zoveel succes dat hij zich nu voornamelijk op een kinderpubliek is gaan toeleggen.

Sven heeft een studie sociaal-cultureel werk afgerond. Doordat hij geen passende stage kon vinden in een sociaal-cultureel centrum, kwam hij bij de buitenschoolse opvang (Badhoevedorp) terecht. Deze plek beviel hem zo goed, dat hij inmiddels hier ook zijn baan heeft gevonden. Hij heeft gemerkt dat hij veel affiniteit met kinderen heeft. Ook op zijn werk wordt de gitaar wel eens tevoorschijn gehaald.

Als hij nog vrije tijd over heeft, vindt hij het leuk om aan een survivalprogramma mee te doen. Dit past bij zijn behoefte aan onverwachte uitdagingen. Zijn levensmotto, dat hij ons met een verontschuldiging voor het Engels laat weten, is: “Push yourself out of your comfort zone!”.

De nieuwe dierenarts

Ook voor Pauline zijn de ontwikkelingen heel snel gegaan. Aanvankelijk zou zij vanaf maart voor twee dagen per week aan de slag gaan, en nu draait zij op haar eentje full time. Zij vindt dit prima, omdat zij het erg naar haar zin heeft in deze praktijk. De werkuren lopen van maandag t.m. vrijdag van 08:30 - 17:30. Daarna moet zij tot 19:00 nog telefonisch beschikbaar zijn voor spoedgevallen. De nacht- en weekenddiensten zijn uitbesteed aan het Medisch Centrum voor Dieren. René Jansen bemoeit zich niet meer met de praktijkvoering, maar is desgewenst nog wel beschikbaar voor ruggespraak.

Pauline ziet zichzelf zeker niet als een tijdelijke kracht; zij wil de praktijk op langere termijn graag overnemen. Zoiets vergt echter het nodige voorwerk qua financiering en organisatie. Zij heeft ook al ideeën over modernisering: zij zou graag meer soorten onderzoek in huis willen kunnen doen. Wel moet de praktijk laagdrempelig blijven. Zij beseft dat de onrustige periode niet onopgemerkt is gebleven, maar zegt: “Mensen zijn welkom om kennis te komen maken met mij als nieuwe dierenarts”.

Agenda’s De Ark en De Boskern

 

Diane is van jongs af aan actief geweest met sport en dans. Zij heeft een zus die dansdocent is. Zelf heeft zij van haar 6de tot haar 18de op hoog niveau geturnd. Haar specialiteiten waren pegasus en vloer. Zij is hiermee gestopt omdat het bijbehorende intensieve trainingsprogramma voor haar niet te combineren viel met de vereiste inzet voor haar studie. Wel heeft zij in die tijd nog een KNGU opleiding gedaan waardoor zij turnles kan geven.

Op het CIOS (Centraal Instituut Opleiding Sportleiders) is zij afgestudeerd in bewegingsagogie. Dit is een richting die zich toelegt op de inzet van beweging om mensen met specifieke fysieke of psychosociale behoeften te ondersteunen.

Zij is bij Sportservice Haarlemmermeer begonnen als stagiaire en daarna meteen in dienst gekomen. Inmiddels gaat zij haar derde dienstjaar in. Als bewegingsagoog voelt zij zich in deze omgeving helemaal thuis. Zij houdt zich bezig met aangepast sporten en fitness. Een belangrijk aspect van haar werk vindt zij dat je ervoor moet zorgen dat mensen plezier krijgen en houden in hun bewegen. Dan kan iemand het ook lang blijven volhouden.

Haar werk is voor 80% uitvoerend, d.w.z. lesgeven aan diverse groepen, zoals rollatorgebruikers, kinderen (b.v. sportinstuif), wandelaars, etc.

Diane werkt binnen Sportservice Haarlemmermeer met 12 collega’s in een team dat o.a. focust op Overbos. De laatste tijd is Diane niet alleen meer aan het uitvoeren, maar ook organisatorisch actief. Men zoekt aanbod uit de wijk zelf (m.n. lokale sportverenigingen) om aan een gesignaleerde behoefte te voldoen.

Ook op het zomerfeest is de rol van Sportservice Haarlemmermeer vooral het regelen en faciliteren van de presentaties en openbare trainingen van de diverse sportverenigingen.

In de gemeentelijk opgezette JOGG-aanpak (Jongeren Op Gezond Gewicht) wordt met Sportservice Haarlemmermeer samengewerkt. Mijn vraag naar haar positie in de discussie over mogelijk stigmatiserende bijwerkingen van deze aanpak ontwijkt zij handig door te vertellen dat men bij de sportinstuif niet naar gewicht kijkt, maar ALLE kinderen met plezier wil laten bewegen.

Diane woont samen met haar vriend en een kat (in deze volgorde). Ook buiten haar werk om sport zij nog veel en doet daarnaast aan klassiek-moderne dans. Haar motto is op haarzelf zeker van toepassing: “Sport en beweeg met plezier, dan houd je het vol!”

Hij heeft in al deze dingen geen specifieke opleidingen gevolgd. YouTube is voor hem de grote vraagbaak. Of het nu gaat om jongleertechnieken of om ballonmodellen, je kunt er altijd wel een demofilmpje van vinden. Dat was in het verleden wel anders. Jos kan zich een collega herinneren die helemaal naar Noord Holland reed om van iemand daar een speciaal ballonmodel te leren maken.

Jos heeft een aantal jaren Bosbouw gestudeerd aan een Agrarische Hogeschool. Hoewel hij die opleiding niet helemaal heeft afgemaakt, heeft hij hieraan wel een grote liefde voor, en kennis van de natuur overgehouden.

Deze liefde uit zich o.m. in zijn werk als (kinder)natuurgids/entertainer, ingehuurd door Natuurmonumenten. Hij organiseert "natuurfeestjes", waarbij tijdens een rondleiding door het bos leuke weetjes worden afgewisseld met leuke activiteiten: “We gaan op zoek naar spannende dieren, sporen en bijzondere planten. We gaan aan de gang met loep potjes, kruipen soms in de huid van de dieren en we spelen unieke spelletjes!”, zegt zijn website. Uitgangspunt van deze excursies moet zijn: de verwondering over wat je allemaal kunt zien en ontdekken, niet het spuien van wetenschappelijke feiten.

Hoewel Jos zichzelf niet erg muzikaal vindt, heeft hij wel bugel leren spelen en een concertina gekocht. (Klein trekharmonicaatje, zoals clowns vaak bespelen.) Hij heeft dit instrument nog niet in een van zijn acts opgenomen, maar wie weet ....

Ook heeft hij met twee beroepsmusici meegedaan aan een project op een conservatorium. Daarbij viel de docenten zijn ritmische vaardigheid op. Mogelijk vraagt ritmes slaan eenzelfde soort motoriek als jongleren.

Bij Jos valt geen scherpe grens te ontdekken tussen hobby's en werk. Hij houdt van wat hij doet en doet waar hij van houdt. Goed, hij speelt als amateur in de volleybalcompetitie, maar zelfs tijdens het warmdraaien voor een wedstrijd jongleert hij. “Dan speel ik daarna veel geconcentreerder!”

 

Wij verheugen ons al weer op zijn optredens tijdens het zomerfeest.

 

Joma begon als een kleine nevenactiviteit, de verhuur van één springkussen, en is inmiddels uitgegroeid tot een bedrijf met, naast hemzelf, drie vaste medewerkers en een aantal parttimers. Ze hebben 3 bedrijfswagens, waaronder een grote vrachtauto.

Het stadium waarin zij vooral particuliere feestjes e.d. verzorgden, is inmiddels achter de rug. “Wij mikken nu vooral op de zakelijke markt en festivals in verschillende formaten. De markt die we bedienen betreft o.m. grote bruiloften, feesten waar grotere tenten nodig zijn dan de standaard partytenten. De gemeente Amsterdam, verscheidene wooncorporaties en diverse horeca ondernemingen behoren tot onze klanten.”

Een sterk punt van zijn bedrijf, vindt Marcel, is dat de klant met één gesprekspartner te doen krijgt die alles (inderdaad van koffielepeltjes tot complete tenten) kan verzorgen. Flexibel kunnen inspringen op de wensen van de klant is voor hem belangrijk. Waar nodig of handig schakelt hij andere bedrijven in, zoals in ons geval voor de marktkramen. De Joma-medewerkers kunnen zelf wel een eenvoudige stroomvoorziening aanleggen, maar zodra dit te grootschalig wordt en specifieke technische knowhow vereist, zoals bij foodfestivals, wordt er expertise en capaciteit van buiten ingevlogen.

Vanaf april tot en met december is Joma volop aan de slag. In januari valt er ook nog wel eens iets te doen, maar in februari en maart is het laagtij. Van die periode wordt o.m. gebruik gemaakt om medewerkers op vakantie te laten gaan. De rest van het jaar gaat dit moeilijker omdat ze juist op de feestdagen en bij speciale gelegenheden in actie moeten komen.

Voor de Europacupfinale van Ajax, die de dag erop zal plaatsvinden, moeten bij een aantal kroegen schermen geplaatst worden en extra tafels en stoelen. “Als het meezit, kunnen we tussen de bedrijven door nog net de wedstrijd zien.”

Het was voor Marcel destijds een behoorlijk grote stap om mensen in dienst te nemen. Ineens kreeg hij (mede)verantwoordelijkheid voor het wel en wee van anderen. Zijn vaste fulltime medewerkers komen allemaal uit eigen kring. De administratie wordt door zijn vrouw gedaan.

De parttimers komen wel via sollicitaties binnen. Hij wil graag iedereen een kans geven, maar de “persoonlijke klik” is voor hem erg belangrijk. Over stagiaires heeft hij gemengde gevoelens. Ze hebben lang niet altijd de voor zijn bedrijf geschikte mentaliteit en hun stage eindigt vaak op het moment dat ze nuttig beginnen te worden. Toch kun je ook langs die weg wel eens iemand treffen die goed bij het team past. “Voor iedereen is er een plek, je moet 'm alleen vinden.”

Een van de dingen die Marcel nog graag wil verwezenlijken is dat hij een betrouwbare vaste kracht krijgt om het routinewerk (met name de losse verhuur) uit te voeren, waardoor hij zelf meer ruimte krijgt om erop uit te gaan, klussen binnen te halen en ter plekke het grotere werk te overzien. Als het om “zitvlees” gaat, is Marcel een vurig vegetariër.

 

Wij voorzien dat we weer prettig gaan samenwerken.

 

Pauline is 20 jaar geleden afgestudeerd als dierenarts. Zij werd tot drie keer toe uitgeloot voor de opleiding, maar liet zich daardoor niet uit het veld slaan.

Al op haar achtste wist zij dat zij dierenarts wilde worden. Een vriend van de familie was veearts en, als het maar even mogelijk was, ging zij met hem mee naar de boerderijen rond het dorp. Haar eerste idee was dan ook om zich te specialiseren in landbouwhuisdieren, maar uiteindelijk verkoos zij toch gezelschapsdieren (kleine huisdieren). Binnen haar familie deelt zij de affiniteit met geneeskunde met een broer (orthopedie) en een zoon (fysiotherapie).

Zowel privé als zakelijk heeft Pauline de nodige omzwervingen gemaakt. Ze woonde enkele jaren in het buitenland en maakte een uitstapje naar de humane geneeskunde in de vorm van head hunter voor medisch specialisten. Maar het bloed kroop uiteindelijk waar het niet gaan kan en ze is nu alweer 9 jaar met veel plezier in de praktijk werkzaam.

Pauline's basisidee bij het uitvoeren van haar vak is dat je telkens de juiste balans moet vinden tussen respect voor het dier en respect voor de eigenaar. “Je moet niet te véél van dieren houden; ook enige afstand kunnen bewaren. De uitdaging is steeds weer zowel het dier als de eigenaar voldaan naar huis te laten gaan.” Om dit te bereiken neemt zij ruim de tijd voor een behandeling en geeft zij veel uitleg. Het is ook vooral de wisselwerking tussen al die verschillende eigenaren en hun dieren die het vak voor haar aantrekkelijk houdt.

Doordat dieren niet zelf kunnen uitleggen wat er met hen aan de hand is, vindt zij het belangrijk om niets als vanzelfsprekend aan te nemen en meerdere opties te bekijken. Het oplossen van internistische puzzels is het vakgebied dat zij het leukste vindt, maar ook een ogenschijnlijk eenvoudige vaccinatie bij een bange of agressieve hond of kat kan een grote uitdaging zijn.

Het zwaarste onderdeel van haar werk vindt zij niet, zoals men misschien zou verwachten, het uit hun lijden verlossen van niet meer te genezen dieren, maar het tegenkomen van dieren die zwaar verwaarloosd of mishandeld zijn. Ook over zgn. “broodfokkers” is zij fel: “... die brengen vaak dieren op de wereld die al vanaf het begin niet in orde zijn! Hetzelfde geldt voor dieren met een vage afkomst, helaas vaak uit het Oostblok”.

Wijkraad Overbos, Hoofddorp, gemeente Haarlemmermeer